“Raar, maar gelukkig ook heel bijzonder.” Zo omschrijft Neske de eerste en hopelijk ook laatste editie van het aangepaste ziekenbezoek voorafgaand aan het aangepaste carnavalsprogramma. Waar normaliter een uitgebreid bezoek aan zieken of eenzame ouderen in het Moesland op de rol staat, werd de activiteit dit jaar beperkt tot een raambezoek. Het woord zegt het al, hierbij werd de visite beperkt tot twee zijdes van een raam. Hoewel het niet helemaal voelde zoals het hoort, is Neske van mening dat er tevreden kan worden teruggekeken op de speciale editie. “We zijn heel erg blij dat initiatieven als deze ook in coronatijd door hebben kunnen gaan.” Ze voegt daar aan toe dat dit allesbehalve vanzelfsprekend is. “In deze tijd is visite ontvangen heel erg lastig, zieken en ouderen zien dus bijna niemand. Laat staan dat ze verwachten dat Stichting Carnaval nog wel langskomt, dat maakte het bezoek extra bijzonder.” Dat bij het bezoek een uitgebreid gesprek of een arm om de schouder ontbrak is zuur, maar weegt niet op tegen de dankbaarheid van de mensen volgens Neske. “Het is jammer dat je niet meer kunt doen, dat gaat tegen je natuur in. Maar gelukkig kregen we nu ook ontzettend enthousiaste reacties waardoor je toch voldoening haalt uit het bezoek.”
Tijdens het bezoek werd er een speciaal ontworpen raamsticker geplaatst (indien mensen hiermee instemden). Dit was een combinatie van het Moesland logo en de hart onder de riem-actie van de Stichting. “Zo lieten we toch zien dat we er voor de mensen zijn, ook in deze coronaperiode”, zegt Neske. Daarnaast kon ook het jaarlijkse presentje niet ontbreken Dit jaar een Schaijkse Broeder, met groene chocola omgetoverd tot Moeskop. Uiteraard werd deze lekkernij op geheel gepaste wijze bezorgd. “Je zet het voor de deur, belt aan en doet een stap achteruit terwijl je normaal door mag lopen voor een kop koffie, dat is heel apart.” Apart of niet, Neske ziet het ziekenbezoek ook dit jaar als geslaagd. “Het was soms even een vreemd gevoel, maar doordat mensen ons niet hadden verwacht is de dankbaarheid zo groot. Daar weegt niets tegenop!” Desondanks hopen alle initiatiefnemers en deelnemers dat het bezoek volgend jaar gewoon weer op de manier kan plaatsvinden die we gewend waren. “Laten we daarop hopen!”